De Halve van Pattaya

Hoe was Pattaya?

Volgens de weather-pro-app was het tijdens "ons" lange weekend tussen 28 en 32 graden. "s ochtends vroeg 28, overdag naar de 32 en 's avonds weer terug naar 28. Als je geen weather pro app raadpleegt, is het gewoon HEET, van vroeg tot laat. Had ik al verteld van de humidity. Ja hoor, het is ook humid! Geen omstandigheden om eens lekker een stukje te lopen.

Met een griepje in de week vooraf, een training-circuit waar het ook al boven de 30 graden is, was mijn plan heel eenvoudig. "Rustig aan en vooral finishen".

De organisatie had er alles aan gedaan om een leuk evenement te organiseren.

Wij als lopers, kregen een fantastisch roze shirt (type polyester wat al kleeft voordat je transpireert), natuurlijk een chip, bonnen voor de pasta party en twee BIB-nummers (eentje voor, eentje achter).

You-tube of google voor de zekerheid nog een Pattaya Walking Street om een idee te krijgen van het publiek bij de start.

Om de 2.5 km was een drankpost. De eerste helaas zonder water, maar vanaf daar was overal water met IJs. IJs? Ja IJs. Heerlijk. Met een grote ijsklont kon je na het drinken nog een paar honderd meter (zeer plaatselijk) gekoeld lopen.

De start was om 5 uur. Met ca 28 graden en een ielig briesje. Dat liep eigenlijk best goed. De eerste kilometers liepen sowieso lekker. Het was nog donker, ik was helemaal achteraan gestart, en was bezig mensen in te halen. Vanaf de boulevard ging het de stad in waar het gelijk een stuk warmer werd, en daarna weer een brede weg, waar een briesje zo nu en dan verfrissing bood. OM de 2.5km even drinken, minuutje wandelen, IJsklontje op mijn hoofd laten smelten, en weer hardlopen. Zo ging de eerste 10km in 1 uur en 7 minuten. Niet snel natuurlijk, maar voor mij prima.

Tot ca 15 km liep dat eigenlijk niet slecht. Maar toen, de zon kwam op, dat scheelde een paar graden, er werd langs de route vuilnis verbrand, en er kwamen wat D-tours door de stad met heuvels. Bij 15km, leek het me ook een goed plan om een gelletje te nemen. Wat kan dat vies zijn. Blijkbaar kan zo'n ding verkeerd vallen. Het heeft me wel een kilometertje martelen gekost voordat mijn maag weer rustig was.

Met martelen bedoel ik, wandelen lopen, wandelen lopen, erg vermoeiend.

Op exact 17 km lag de killer heuvel, je draait betrekkelijk vrolijk linksaf, je loopt een stukkie, je voelt je benen, je kijkt eens goed naar voren, en je ziet het, oops dat is een eind naar boven.

Ik denk dat daar een km naar boven gesparteld moest worden om bij een drink station te komen. Niet alleen ik, maar ook de mensen om mij heen, vielen even stil.

Na de drinkpost ging het helaas nog eens een stuk naar boven, maar daarna ging het fijn down-hill. Helaas was ik toen al wel gesloopt.

Toevallig was mijn buurman (volgens zijn BIB-nummer in de leeftijd 60-70) ook gesloopt, dus samen hebben we rustig doorge-loop/hardloopt. Tussendoor hadden we goede gesprekken, over hardlopen, de economie van Thailand, de problematiek rond Global heating en nog veel meer, voor zover dat mogelijk is met 3 woorden Engels.

Het laatste stuk heb ik samen met mijn buurman, met wie ik de laatste 3 km gemarteld had, in toch weer een vorm van hardlopen afgesloten. We zijn tegelijk met de handen omhoog gefinished waardoor ik helemaal vergat om op het "stopknopje" van mijn Garmin te drukken.

Dat alles resulteerde in een tijd op een "halve" van 2.36hrs of zo. Nee, geen trots vanwege een goede tijd, wel tevreden, omdat ik ben blijven lopen. Ik ben al zo vaak gewoon gestopt als het te warm is.

Dus, ik ga het positieve hieruit nemen, en met dat uitgangspunt (effe een dagje of twee niets) de training weer oppakken om eind van het jaar een halve onder 2 uur te doen, en daarna een halve en een hele in Orlando.

Kilometers maken

De planning voor het komende half jaar staat zo'n beetje vast. We hebben net een lang weekend (bijna een week) Phuket achter de rug. Ondanks de temperatuur best lekker gelopen. Er lag een meertje recht voor ons park met een mangrove bos in/naast dat meer. Het meer rond was zo'n 3 km, daarna over een lange weg langs een paar andere parken, en langs turtle village en weer terug naar ons park was zo'n 7km lopen ca 45 minuten.


Voor mij zijn hoge temperaturen altijd een goed excuus geweest om niet, of zo min mogelijk, hard te lopen. Daar kan ik met Pattaya in de planning niet meer aan toegeven. Er moeten warme kilometers gemaakt worden.



Over een paar weken 17 - 19 Juli, gaan we naar Pattaya, voor een verjaardag, en een halve marathon. Wordt weer een nieuwe ervaring. Vaak als ik hier 's ochtends naar buiten stap om te gaan hardlopen komen de feestvierders net de kroeg/disco/karaoke uit, en zoeken zich al feestend, kotsend en schreeuwend een weg naar de taxi, er zijn er ook die slapen hun roes uit op de boulevard. Op een of andere manier voelt dat toch vreemd als je daar uber-gezond voorbij komt rennen. In Pattaya gaan we al om 4.30AM lopen, en de route loopt door de befaamde Walking street. Dat wordt dus lachen. 4.30AM is gewoon de tijd dat Walking Street in full swing is. Ik ben benieuwd hoe ze daar tegen een stel mafkezen aankijken die voorbij komen hollen.
Geen PR, want het is gewoon dik, dik, dik boven de 30 graden.



Na Pattaya begint de serieuze training. De volgende loop is de derde Kerstdagloop in Nederland. Ik hoop niet dat Nederland weer onder een laag ijs ligt, en dat die loop afgelast wordt. het lijkt me een fantastisch mooie loop, en ik wil proberen om een halve marathon toch eens onder de twee uur uit te lopen. En als dat niets wordt, is het toch prettig om die kerst maaltijden uit je systeem te rennen.

Aan de temperatuur kan het dan niet liggen. Dus, geen excuses.

Het laatste deel van de planning, maar zeker niet het minste is: DE GOOFY.
We gaan net voor Kerst naar NL iets later dan in andere jaren,, en een paar dagen later terug als normaal, maar we gaan eerst een paar dagen naar Orlando Florida, om een "halve" en een "hele" in een weekend te lopen, over een Disneypark, of beter gezegd over een paar Disneyparken.

Dus, na Pattaya begint het nieuwe seizoen eigenlijk pas. Er moeten kilometers gemaakt worden, veel.

Is dit nou leuk?

De afgelopen week toch weer zo'n 41 km gelopen, waarvan ca 20 op de band, en 20 dus buiten.

Ik probeer de km's op de band in een beetje tempo te doen, en de km's buiten gewoon te DOEN, maakt niet uit in wat voor tempo. Eerlijk is eerlijk soms lukt het wel, en soms lukt het niet.
Op de iPad meldt weatherpro al vanaf eind april,d.m.v. het aangeven van de echte temperatuur, de relative humidity en de gevoelstemperatuur (de laatste dagen resp 28-30, 70-90, 38-40) dat het de laatste weken veel te heet is om te gaan hardlopen. Een beetje evenement in ons deel van de wereld zou worden afgelast.

Maar, met mij lijkt het beetje bij beetje beter te gaan. Vrijdag heb ik 7 km hardgelopen, dat was 's morgens om 6.30 (nog voor de top-hitte) en vanmorgen toch 6.5 km zo rond de 9 a 10km/uur gelopen terwijl het buiten 30 graden was, volle zon, volgens weather pro een gevoelstemperatuur van 40 graden.



De ham-vraag is: waarom doe je dat? Waarom niet gewoon ergens een bakkie koffie (iced) gaan doen? of wat langer in bed blijven, of .....? Er moet toch wel iets bijzonders zijn om dit steeds maar te blijven doen.

Door mij hoofd spelen een paar antwoorden. In random volgorde:
- als ik het niet doe word ik een beetje chagerijnig.
- het is leuk om met vrienden te lopen, en helemaal fantastisch als je zo nu en dan samen met je kinderen mag hardlopen.
- eigenlijk is het tijdens het lopen wel gaaf dat je tegen de warmte in, tegen de vermoeidheid in, tegen al je lichamelijke ongemakjes in gewoon blijft lopen. "Mind over matter?".
- als ik genoeg loop kan ik eten wat ik wil, zonder uit mijn kleren te groeien.
- door het jaar hebben we een paar uitjes (marathons en halve marathons), dit jaar was het Parijs, en straks Pattaya, Taiwan en later in NL nog een halve bij Arnhem. Het is leuk om te plannen, en het geeft wat extra's aan een weekeindje uit.
- Het werken als enige Nederlander in een verder Chinese organisatie wil wel eens wat extra's vragen. Ik denk dat met een goed lichamelijke conditie dat gemakkelijker te doen is.
- Ik heb weleens wat gelezen over endorfines, dat zal vast meespelen, onbewust. In die hitte ben je vooral blij dat je het doet als je het gedaan hebt.

Dus, gewoon maar doorgaan. 17 juli lopen we (Jesse, ik en Pim?)de halve marathon van Pattaya.
een leuke combi van een verjaardag, het strand, en een beetje hardlopen. Er moeten nog wel wat kilometers gemaakt worden voor die tijd. In 6 weken kan je een boel doen.