"In running, it doesn't matter whether you come in first, in the middle of the pack, or last. You can say, 'I have finished.' There is a lot of satisfaction in that."
-Fred Lebow, New York City Marathon co-founder
Saturday, March 26, 2011
Wordt er nog gelopen?
Mijn laatste post is al weer van 2 weken geleden. Dat doet vermoeden dat er weinig gelopen wordt. Niets is minder waar. Ieder vrij moment wordt gebruikt om te lopen. Die laatste 2 weken voor Parijs, moet ik volop gebruiken.
Niet dat ik ook maar enigszins van plan ben-, of hoop heb, om een goede tijd te lopen. Op mijn niveau, kan ik de marathon geslaagd noemen als ik hem hardlopend uitloop zonder blessures, zonder in de bezemwagen te belanden en niet als allerlaatste binnenkom. Een niet geslaagde marathon betekent dus het tegenovergestelde; wel in de bezemwagen, wel als allerlaatse of wel hele stukken wandelen. Tussen deze uitersten zit niet veel ruimte.
Vervelend was het dat ik vorige week naar Taiwan moest, en terugkwam met een griepje. Dat griepje belette mij een heel weekend om te lopen. Misschien eigenlijk wel goed. Stel dat het niet goed gaat, straks in Parijs, kan ik met een gerust geweten het griepje, of het tripje(wat voor zaken was) dus een klant, de schuld van het falen geven. Dat geeft ook wel rust, dan is het tenminste niet mijn schuld.
Sinds het laatste postje zo'n 80 km gelopen. En, het mag gezegd, het zit allemaal wel lekker. De schoenen zijn TOP, het voelt alsof ik weer wat gemakkelijker loop. Na vorig jaar had ik alleen maar lang en langzaam gelopen. De afgelopen weken probeer ik regelmatig wat korter, en wat harder te lopen. Het lijkt alsof met iets meer snelheids trainingen (niet te veel bij voorstellen), gaat het ietsje soepeler.
Voor Parijs nog een keer een lang stuk lopen. Straks in Nederland nog een mooie 25 of 30 km, langs de dijken, hopelijk in de kou. De eerste week van april geen gekke dingen meer doen, en 10 april moet het gebeuren.
Hieronder de data van het loopje van zaterdag. Het is nog steeds redelijk koel in HongKong, graadje of 18 tijdens het lopen. Daar hebben we best geluk mee. Het is eind maart ook al wel eens heel warm en humid geweest. Toch zo'n 17km, en voor mij is het goed nieuws, dat we de hele trip gemaakt hebben met een tempo van zo'n 6 min/km, en dat ik zeker de eerste 12 km redelijk in staat was om rustig pratend te dat tempo aan te houden. Bij het 10km punt (Starbucks) stond Ans met fototoestel, en natuurlijk een bakkie. Wij moesten daar nog even door naar de "muur" en terug.
Niet dat ik ook maar enigszins van plan ben-, of hoop heb, om een goede tijd te lopen. Op mijn niveau, kan ik de marathon geslaagd noemen als ik hem hardlopend uitloop zonder blessures, zonder in de bezemwagen te belanden en niet als allerlaatste binnenkom. Een niet geslaagde marathon betekent dus het tegenovergestelde; wel in de bezemwagen, wel als allerlaatse of wel hele stukken wandelen. Tussen deze uitersten zit niet veel ruimte.
Vervelend was het dat ik vorige week naar Taiwan moest, en terugkwam met een griepje. Dat griepje belette mij een heel weekend om te lopen. Misschien eigenlijk wel goed. Stel dat het niet goed gaat, straks in Parijs, kan ik met een gerust geweten het griepje, of het tripje(wat voor zaken was) dus een klant, de schuld van het falen geven. Dat geeft ook wel rust, dan is het tenminste niet mijn schuld.
Sinds het laatste postje zo'n 80 km gelopen. En, het mag gezegd, het zit allemaal wel lekker. De schoenen zijn TOP, het voelt alsof ik weer wat gemakkelijker loop. Na vorig jaar had ik alleen maar lang en langzaam gelopen. De afgelopen weken probeer ik regelmatig wat korter, en wat harder te lopen. Het lijkt alsof met iets meer snelheids trainingen (niet te veel bij voorstellen), gaat het ietsje soepeler.
Voor Parijs nog een keer een lang stuk lopen. Straks in Nederland nog een mooie 25 of 30 km, langs de dijken, hopelijk in de kou. De eerste week van april geen gekke dingen meer doen, en 10 april moet het gebeuren.
Hieronder de data van het loopje van zaterdag. Het is nog steeds redelijk koel in HongKong, graadje of 18 tijdens het lopen. Daar hebben we best geluk mee. Het is eind maart ook al wel eens heel warm en humid geweest. Toch zo'n 17km, en voor mij is het goed nieuws, dat we de hele trip gemaakt hebben met een tempo van zo'n 6 min/km, en dat ik zeker de eerste 12 km redelijk in staat was om rustig pratend te dat tempo aan te houden. Bij het 10km punt (Starbucks) stond Ans met fototoestel, en natuurlijk een bakkie. Wij moesten daar nog even door naar de "muur" en terug.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment